İnsanlığın kalbi,aile…

Haziran 21, 2012 by nedenvenasil 2 Yorum

es-selamu aleyküm ve rahmetullahi ve berakatüh

12 Haziran akşamı Konya’da İklim Derneği’nin bir konferansı vardı.Konferansa katılan araştırmacı-yazar Bekir Sağlam’ın muhteşem sohbetinden aldığım notları paylaşmak istiyorum bugün izninizle.

İlk olarak beni vuran bir küçücük cümle; ‘”Evet! Kalpler, Rahman’in iki parmağı arasındadır. Onları istediği gibi çevirir.” Tirmizi, Kader 7, (2141) ”’ Ama aslında o kadar anlamlı bir cümle ki o bir peygamber sözü… Kalbimiz Rabbin elinde, başka birşey söylemeye gerek de yok sanırım, O dilerse severiz, O istemezse biz hiçbir şeyi hiçbir kimseyi sevemeyiz…

Konferans genel olarak aile ilişkileri üzerineydi ve yine şu hadis ile devam etti;

” Sizlere dünyada iken cenneti göstereyim mi ? İlişkilerinde derin bir sevgi var,ilişkilerinde derin bir saygı var, ilişkilerinde derin bir anlayış ve değer verme var. İşte bu ev cennettir.

Sizlere dünyada iken cehennemi göstereyim mi? İlişkilerinde sevgi yok, ilişkilerinde saygı yok, ilişkilerinde anlayış ve değer yok.İşte bu cehennemdir ”

Ne kadar doğru değil mi? Bir küçücük kelimemiz karşımızdakine ne hissettirir? Savuruveriyoruz ya hani bazen, kusuyoruz içimizdeki kötülüğü sonra durup bakıyoruz neden herşey bu kadar kötü, neden ?!

Kelimelerden bahsedildi sonra, kelimeler ile ilgili yapılan araştırmalardan… Ben de anlatayım dilim döndüğünce;

Peygamber efendimiz ( SAV ) eşlerinden Safiye çok güzel bir kadınmış ve Hz. Aişe annemiz bir gün kendisi karşıdan gelirken ” Boyu da pek kısaymış” diyerek atıfta bulunmuştu. Bunun üzerine Peygamberimiz (SAV) kendisine ” Ey Aişe! Öyle bir söz ettin ki, bu söz denize düşse denizi bulandırırdı ” demiştir.

Japonlar bir araştırma yapmışlar, sözün suyun kimyası üzerine… İki ayrı bardağa aynı kaynaktan su doldurup, belirli süre birine güzel sözler, diğerine kötü sözler söylemişler. Süre sonunda gördükleri, sürekli bulanık olduğunu işiten suyun bulandığı, berrak olduğunu işiten suyun ise daha da berraklaştığı olmuş. Isparta’da bir öğrencinin yakın zamanda yaptığı bir deneyden de bahsedildi.İki ayrı bardağa, bu defa fasülye konuluyor. Belirli bir süre fasülyelerden birine güzel sözler, birine ise hoş olmayan sözler söyleniyor ve görülen,güzel sözlerle fasülyenin yeşerdiği; kötü sözlerle fasülyenin içine doğru kıvrılıp, karardığı.Her iki deneyde de ıspatlanan güzel sözün, su ve bitki üzerinde son derece etkili olduğu.Biz ise bu sözleri herhangi bir varlığa değil, bir insana ve doğrudan onun kalbine fırlatıyoruz.Sözümüzün tesirini gözümüzle de hep görüyoruz.

Bir babadan bahsetti aslında bir çok babanın yaptığı hatayı yapmış , oğluna ‘sen adam olmazsın’ demiş sürekli.Bu sözü sürekli duyan çocuğun halini düşünebiliyor musunuz? Çocuk küçücük hata yapsa, ‘babam acaba doğru mu söylüyor ben adam olmayacak mıyım’ diye düşünebilir. Sonraki hatada ‘ babam doğru söylüyor, ben adam olmayacağım’ diyebilir. Yıllar sonra çocuk adam olmazsa baba ne der? Ben demiştim 🙂 Evet, sen sürekli söylediğin için adam olmadı belki o çocuk…

Mü’min kendi hatalarından başını kaldırıp da başkalarının hatalarını göremeyendir. Bu sözün kaynağı da bir hadistir.Hepimiz mü’miniz ve ikili ilişkilerimizde, özellikle aile ilişkilerimizdeki hatalarımızı bir gözden geçirelim.Biz hatalarımızı düzelttikçe, karşımızdaki insan da değişecek, herşey değişecek. Ne dersiniz,denemeye değmez mi?

Bir de şiir okundu yazmadan geçemeyeceğim ;

Deh deyince giderse at,

Tut deyince tutarsa evlat,

Bir de iyi huylu ise avrat; düğün evinde işin ne? Gir oyna, çık oyna!

Deh deyince gitmezse at,

Tut deyince tutmazsa evlat,

Bir de kötü huylu ise avrat, ölü evinde işin ne? Gir ağla, çık ağla !

Tabii sadece ‘at”evlat”avrat’ için geçerli değil ,şiirin gelişi böyle 🙂